مناجات ماه محرمی با صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
در بند معـصیت باز، آقا ببـین اسـیـرم فکری به حال من کن، حالا که سر به زیرم آقــا قـــبــول دارم، دردســرم بــرایـت اما ردم نـکـن که، بـیـچـاره و فـقـیـرم میتـرسم از شبی که، توبه نکرده باشم در حین ارتکـاب، جـرم و خطا بمیرم محـتاج یک نگـاهم، درمانده بین راهم ایکاش که بـیافـتد، تـنها به تو مسـیرم فرقی نکرده اینجا، بد یا که خوب باشم در خانه راه دادی، گفتی که میپـذیرم حالا که از فراقت، اشکم دوباره جاریست پاکم کن و ببخـشم، ای سرور و امیـرم با اذن مـادر تو، در روضهها نـشـستم تـا باز هـم بـراتِ، کـرب وبلا بـگـیرم |